UMMA (2022) : ผีแม่วิญญานสยอง

 Umma แม่..แม่..แม๊! ได้โปรด..ปล่อยวางก่อนเถอะนะผีแม๊

ประเภท: สยองขวัญ

ผู้กำกับ: ไอริส ชิม

นำแสดงโดย: แซนดร้า โอ

ความยาว: 84 นาที

กำหนดฉายในไทย: 26 พฤษภาคม 2022 (ที่ TrueID)

"Umma" แต่มันเป็นชื่อของหนังฮอลลิวูด ใช่แล้ว..นี่คือหนังสยองขวัญที่เป็นการกล่าวถึงสายใยความสัมพันธ์แม่ลูกชาวเกาหลี เชื่อเรื่องที่อ่านว่า อมม่า ก็แปลว่า แม่ ในภาษาเกาหลีนั่นเอง หนังที่ตัวพ่อหนังสยองขวัญมานั่งเก้าอี้อำนวยการสร้างให้ พร้อมได้นักแสดงหญิงเชื้อสายเอเชียมาเป็นตัวแบก ผลลัพธ์ที่ออกมาจะออกมาเป็นหนังผีที่ตราตรึงผู้ชมทั่วโลกได้มากแค่ไหนกันนะ...?

"Umma" เป็นเรื่องราวของ "อแมนด้า" คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวที่อาศัยอยู่กับลูกสาวเพียงลำพัง ปลีกตัวมาใช้ชีวิตอย่างสันโดษที่บ้านไร่แถบชนบทที่ห่างไกลผู้คน กระทั่งวันหนึ่งได้มีชายชาวเอเชียแวะมาหาเธอที่บ้าน พร้อมกับแนะนำว่าเป็นลุงของเธอ ก่อนจะแจ้งข่าวการเสียชีวิตของแม่ชาวเกาหลีของเธอให้ได้ทราบ และทิ้งเถ้ากระดูกอัฐิเอาไว้ให้เธอได้เก็บเอาไว้ในฐานะทายาทเพียงคนเดียวที่มีอยู่

แต่การมาตั้งอยู่ของอัฐิผู้เป็นแม่ในครั้งนี้ กลับกระตุ้นให้อแมนด้านึกถึงเรื่องราวและเหตุการณ์ในอนาคตที่เลวร้าย ซึ่งเคยเกิดขึ้นกับเธอมาก่อน และทำให้เธอตัดสินใจละทิ้งและหนีออกมาจากชีวิตของตัวเอง ก่อนจะมาเริ่มตั้งต้นชีวิตใหม่บนผืนแผ่นดินอเมริกา เปลี่ยนชื่อใหม่ ลบลืมกำพืชและชาติกำเนิดของตัวเองทั้งหมด เพื่อหวังจะไม่ต้องกลับไปเผชิญหน้ากับฝันร้ายนั้นอีก แต่มันกลับยังตามมาหลอกหลอนอีกครั้ง...

หนังเรื่องนี้เป็นผลงานการกำกับและเขียนบทของ "ไอริส ชิม" นักสร้างหนังสาวเชื้อสายเกาหลี-อเมริกัน ที่แน่นอนว่าเธอได้หยิบเอากำพืชและวัฒนธรรมจากชาติกำเนิดของเธอเองมาถ่ายทอดออกมาเป็นความลี้ลับ ผ่านสายใยและสายสัมพันธ์ครอบครัวที่เป็นเอกลักษณ์ของชาวเอเชีย โดยหนังได้ใส่กิมมิกที่เป็นความเชื่อและประเพณีของเกาหลีเข้ามาแบบผิวเผิน ไม่ได้มีการอธิบายขยายความอะไรมากนัก เพราะมัวไปเน้นแต่จุดขายความหลอนและสะพรึงกลัวที่ยังไม่ค่อยจะเวิร์กสักเท่าไหร่มากกว่า

บอกตรง ๆ เลยว่า "Umma" ก็เป็นหนังสยองขวัญที่ใส่สูตรสำเร็จเดิม ๆ ไม่ได้มีอะไรแปลกใหม่สักจุดเดียว นอกจากการใส่ความเชื่อและความเป็นเกาหลีเข้าไปในเนื้อหาให้พอเป็นปมได้เท่านั้น จังหวะและการเดินเรื่องของหนังเรื่องนี้ค่อนข้างเชย และเกือบจะไม่มีอะไรน่าสนใจ บทหนังก็แสนจะเชยและธรรมดามาก นี่นับว่าดีที่หนังเรื่องนี้ไม่ได้เยิ่นเย้ออะไรมาก ยังพอเล่าเรื่องได้อย่างกระชับในระดับที่น่าพอใจ แต่ก็ยังไม่สามารถขับความสนุกออกมาได้ในระดับที่น่าประทับใจสักเท่าไหร่

แน่นอนว่าการแสดงของ "แซนดร้า โอ" ไว้วางใจได้เลย เธอคือนักแสดงเจ้าบทบาทที่เราอาจจะไม่ค่อยเห็นเธอเล่นหนังสักเท่าไหร่ แต่ด้วยภาพลักษณ์ความเป็นนักแสดงเชื้อสายเอเชียของเธอ ที่จริง ๆ เธอกลายเป็นลูกเสี้ยวเอเชียไปเสียมากกว่า แต่ลีลาแอคติ้งของเธอก็เป็นจุดเด่นและจุดที่ช่วยพยุงหนังเอาไว้ได้ดี ฉากที่ต้องพูดภาษาเกาหลีสลับไปมาก็ถือว่าทำออกมาได้เนียน และไม่รู้สึกขัดเขินอะไรนัก ต้องยอมรับว่าเธอก็คือไฮไลต์ของหนังเรื่องนี้

"Umma" อาจจะมีโครงเรื่องความสยองที่ค่อนข้างจืดชืด ในมุมมองผู้ชมฝรั่งอาจจะไม่ได้รู้สึกอินอะไรกับความสัมพันธ์ระหว่างแม่ลูกมากเท่ากับคนเอเชียหัวดำด้วยกัน แน่นอนว่าต่างที่ต่างวัฒนธรรมก็มีแนวคิดที่ไม่เหมือนกัน แต่เชื่อเหลือเกินว่าคนไทยและคนเอเชียที่ได้ดูหนังเรื่องนี้ก็อาจจะรู้สึกหลอนและหวาดกลัวขึ้นมาเล็กน้อย เพราะอย่างน้อย ๆ เราก็มีหลักคำสอนเกี่ยวกับการให้ความเคารพผู้อาวุโสกว่าในประเพณีเป็นทุนเดิม

ทั้งนี้ ยังแอบเห็น "Umma" ไม่วายจะใส่ลายเซ็นอันเป็นเอกลักษณ์ของ "แซม ไรมี" เอาไว้ประปราย เพราะเขาก็คือโปรดิวเซอร์ที่เข้ามาดูแลภาพรวมให้กับหนังเรื่องนี้ นี่น่าจะเป็นอีกหนึ่งจุดที่ช่วยยกระดับหนังเรื่องนี้ให้ตื่นเต้นขึ้นมาได้อีกหน่อย แม้ว่าจะเป็นเพียงองค์ประกอบเสริมที่ช่วยได้ไม่เยอะ แต่ก็นับว่าเป็นลายเส้นที่ยังเป็นจุดขายในหนังแนวนี้ได้เสมอ แม้ว่าจะซ้ำและไม่ได้มีอะไรแปลกใหม่เท่าไหร่ก็ตาม

เอาเป็นว่าโดยภาพรวมแล้ว "Umma" ก็ถือว่าเป็นหนังสยองขวัญที่พอดูได้เพลิน ๆ อาจจะยังไม่ใช่หนังที่สมบูรณ์แบบ แต่เชื่อเหลือเกินว่าคนเอเชียด้วยกันดูแล้วน่าจะอินกว่าฝรั่ง เพราะขนบประเพณีของเราคล้ายกันเป็นทุนเดิม นี่จึงกลายเป็นหนังที่มีความยาว 80 นาทีนิด ๆ ที่มีพอสร้างความหลอนได้ในระดับพอประมาณ ตกใจได้บ้างนิดหน่อย แต่อาจจะยังไม่ได้ทำให้รู้สึกประทับใจและน่าจดจำอะไรมากนัก เป็นหนังที่ดูพอฆ่าเวลาได้ก็เพลินดีอยู่เหมือนกัน

ติดตามข่าวสารเพิ่มเติม : รีวิวหนัง

ติดตามเนื้อเรื่องอื่น ๆ : รีวิวหนังภาพยนต์

อ่านเพิ่มเติม : รีวิวหนังดัง